Tweeling of tweeling? Leer hun verschillen kennen
Wanneer een gezin het nieuws van een meerlingzwangerschap ontvangt, is een van de eerste twijfels die opkomen: is het een tweeling of een tweeling? Hoewel ze in het dagelijks taalgebruik vaak als synoniemen worden gebruikt, is de waarheid dat er belangrijke biologische verschillen zijn tussen de twee termen. Het begrijpen ervan is niet alleen interessant, maar ook nuttig om de ontwikkeling van zwangerschap en de mogelijke medische implicaties beter te begrijpen.
Wat zijn tweelingen?
Eeneiige tweelingen (ook welmonozygoot genoemd) komen uit een enkel ei dat wordt bevrucht door een enkel sperma. Deze zygote splitst zich in twee genetisch identieke embryo's. Daarom delen ze 100% van hun DNA en zijn ze altijd van hetzelfde geslacht.
Embryodeling kan op verschillende tijdstippen plaatsvinden, wat bepaalt of ze al dan niet dezelfde placenta of vruchtzak delen. Deze classificatie is vanuit medisch oogpunt zeer relevant, aangezien sommige gevallen een hoger verloskundig risico hebben, zoals monoamniotische monochorionische tweelingen, die alles delen.
"De meeste monozygote tweelingzwangerschappen delen dezelfde placenta, wat speciale waakzaamheid van het medische team vereist."
En de tweeling?
Tweelingen (ook wel dizygoot genoemd) worden gevormd wanneer twee verschillende eieren worden bevrucht door twee verschillende zaadcellen. Het zijn dus broers en zussen die zich tegelijkertijd in de baarmoeder ontwikkelen, maar slechts 50% van het genetisch materiaal delen, zoals elke broer of zus die op verschillende tijdstippen is geboren.
Ze kunnen van hetzelfde geslacht of verschillende geslachten zijn, en elk heeft zijn eigen placenta en vruchtzak, wat meestal een zwangerschap betekent met minder gedeelde risico's dan een tweeling.
Tweelingen delen dezelfde genetische oorsprong, terwijl tweelingen uit verschillende eieren komen.
Hoe weet je of ze een tweeling zijn?
Tijdens de zwangerschap kan een vroege echo helpen bepalen of het een monozygote of dizygote zwangerschap is door te kijken naar het aantal placenta's en vruchtzakjes. Het is echter niet altijd gemakkelijk om ze te onderscheiden, vooral als de echografie te laat wordt gedaan.
Bij twijfel kunnen na de geboorte genetische tests worden uitgevoerd om te bevestigen of baby's 100% van het DNA (tweeling) of slechts 50% (tweeling) delen.
Welke factoren vergroten de kans op een tweeling?
Meerlingzwangerschappen kunnen op natuurlijke wijze of door vruchtbaarheidsbehandelingen voorkomen. Kansen variëren:
- Eeneiige tweelingen zijn niet afhankelijk van erfelijke of externe factoren. Ze komen willekeurig voor, bij ongeveer 3 op de 1.000 geboorten wereldwijd.
- Tweelingen daarentegen hebben meer kans als: er een familiegeschiedenis van een tweeling aan de kant van de moeder is, de moeder ouder is dan 35 jaar of geassisteerde voortplantingstechnieken, zoals IVF, worden gebruikt.
Volgens de U.S. National Institute of Child Health and Human Development (NICHD), heeft het gebruik van vruchtbaarheidsbehandelingen de incidentie van meerlingzwangerschappen in de afgelopen decennia aanzienlijk verhoogd.
Emotionele en praktische implicaties
Het hebben van een tweeling kan intense emoties oproepen: verrassing, vreugde, angst... En ook praktische uitdagingen. Het gelijktijdig opvoeden van twee baby's vereist ondersteuning, organisatie en veel geduld. Hoewel er medische verschillen zijn tussen tweelingen en tweelingen, is het dagelijks belangrijkste de liefde en zorg die ze ontvangen.
"Het maakt niet uit of het een tweeling of een tweeling is: elke baby is uniek en moet als zodanig worden bekeken."
Begeleiding